Frije fûgel

fan ûnbekend*
fan Constantin Brancusi**

De swierte fan syn jongesjierren
droech er hiel syn libben mei;
as swalker fan syn alfde ôf
kriich hout en stien him yn de ban,
de fûgel wie in iepenbiering.

Hy seach de fûgel yn de romte
tusken grûn en himel yn,
fan swierte nei in slanke foarm,
hy makke dêr in keunstwurk fan,
woe sa oer grinzen hinne komme.

Soks koe net neffens de dûane:
ynfier fan in stik metaal,
dus sloech it apparaat alarm;
justysje makke dêr wer fan
in keunstwurk út Brancusi’s hannen.

De keunstner stribbe nei de ienfâld:
ideale foarme-taal
nei Plato’s himelhege noarm.

* Foto ‘Constantin Brancusi’
** Byld ‘Fûgel yn de romte’