It kaam op harren azem oan,
de mannen fan it wurd,
it leafst net wiet by ’t swurd,
sy joegen oan de skûtsjes toan.

Fan Snits stiek Dicky* der fier út,
syn tonge lei net stil,
mar Feanster Alex’s** wil
dreau elkenien nei in beslút.

Lit Albert*** stil syn gong mar gean,
de man fan út ‘e rie
fiert nei de krekte die,
de pet fan Dicky is syn lean.

Fersulvere is Dicky’s pet,
in ûnderskieding dy’t
fersiert de man mei flyt,
al is er Dick en Alex net.

* Dicky van der Werf fan de skûtsjekommisje Snits
** Alex Brinksma, âld-foarsitter fan de SKS
*** Albert Visser, de heit fan Douwe Visser fan it Grouster skûtsje 

It wie in kostlike finale
mei de wikseling fan skaad en ljocht,
fan wetterspegel en it twirreswart,
sa’n entûraazje hat in spanning brocht
dy’t hjoed noch klinkt yn de ferhalen.

‘It kampioenskip is foar Tjitte*,’
seine de profeten op it lân,
‘want sjoch mar nei de foarsprong dy’t er hat,
mei fjouwer punten yn de skippershân
kin hy wol op it helmhout sitte.’

Mar Jelle** woe dêr neat fan witte,
sylde fleurich foar de oaren út,
wylst Tjitte treurich dreau op plakje acht;
wie dit de situaasje ta beslút,
dan koe De Lemmer Topper hjitte.

‘It kampioenskip is foar Tjitte,’
seine de profeten op it lân,
‘want ha ‘k dat al net foar de wedstriid sein,
as tredde oer de streek yn hâldershân,
soks kin men foar de tiid wol witte.’

* Tjitte Brouwer fan It Hearrenfean
** Jelle Reyenga fan De Lemmer