De schepping van twee zwanen
in een paradijslijk meer
als woord van volop zin
kwam op het water neer.

Nog vloeiden er geen tranen,
want die vrouw was het model
van moeder met een kind,
zo doet de schepper wel.

De vloed zou spoedig komen
als de climax van het kwaad,
de zwanen zwommen in
de zee, zoals dat gaat.

En boven kwamen bomen
toen de stromen stonden stil
bij ’t laatste zuchtje wind
zoals de schepper wil.

Er drijven veel meer zwanen
in het kinderlijken meer,
geen woord heeft nu nog zin,
’t komt op hetzelfde neer.

* Georges de Feure (1868-1928)
was van Nederlandse afkomst.
Zijn werk was decoratief.
Schilderij ‘Het zwanenmeer’

* Léon Frédéric (1865-1940)
was een Belgische schilder
tussen Naturalisme en Symbolisme.
Schilderij ‘Het meer, het stilstaande water’ 

Er zal een omslag komen
voor wie opgaat in de tijd
van wat er nu te halen valt,
’t verleden en de toekomst mijdt
en wegglijdt in slechts dromen.

Te midden van de winde,
wuivend riet en gele lis
heeft zij gepakt wat haar bevalt,
gemist wat niet te maken is,
zij zal geen vleugels vinden.

Geen vlucht meer in de zomer
van het trio karekiet,
dat tussen dorre winden viel,
’t bleef angstig stil zo zonder lied,
gevlogen was de dromer.

De herfst zou spoedig komen,
maar haar vlucht was uit de tijd
toen zij uit ’t spinneweefsel viel,
de val leek wel een eeuwigheid,
de droom had haar genomen.

* Constant Montald (1862-1944)
was een Belgische landschaps-
en toneelschilder.

* Xavier Mellery (1845-1921)
werkte aan een oeuvre
vol mysterie en poëzie.