Pomona en Vertumnus

fan Arent de Gelder*

Pomona wie in moaie nimf,
goadinne fan de fruchten,
dy’t sy rûnom groeie liet,
sy hie gjin each foar wat dan ek,
har eigen smakken swiet.

Vertumnus gie ek troch foar god
fan wat oan beammen groeide,
hy hie in eachje op ien frucht
dy’t nimf wie en Pomona hiet,
sy hie gjin each foar wa dan ek,
al song er syn swiet liet.

Vertumnus transformearre him:
hy waard in âlde frijster,
joech heech op fan wa’t er wie,
in kreaze jongeman, ek god,
doe wist Pomona rie:

Sy plôke fluch dy iene frucht,
waard fan Vertumnus frijster,
dy’t foar har mear wie as lucht.

* Arent de Gelder (1645-1725)
Skilderij ‘Vertumnus en Pomona’