Mist dy’t út ‘e nacht wei
spoeket troch de iere moarn
en stribbet swevend macht nei
op in dizich dompe toan
de wacht seit oan de plommen
dy’t sa stram en kleurleas stean,
in hâlding as fan dommen
yn har unifoarme klean.

Geast dy’t yn de macht is
fan de mist, gjin wacht oansein,
mar dizich doarmjend, achtleas,
sûnder in begjin of ein
oant plommen harren roere
op ‘e siken fan de wyn,
de iere dowen koere
op ‘e wiffe sinneskyn.