Moannespoar

fan Peter J. Sterkenburg*

In pearel kin net klearder skine
as in weach by moanneljocht;
wêr op ’e wrâld de wyn ek twirret,
’t is de geast dy’t dynjen docht.

De fisker kin de bút wol fine,
slacht it plak op yn de geast,
dy’t jierren boppe wetter komme
lit, want fan it fiskjen learst.

Gjin fisker lit op see him bine
troch de kabel fan in oar,
hy fielt him op it wiet ferromme,
folget jûns it moannespoar…

… nei ’t strân, dêr’t kalm leit syn ferline
as it jonkje fan syn heit,
it is de geast dy’t iepenbierret
wat is fiksje en wat feit.

* Peter J. Sterkenburg (1955-2000)
Skilderij ‘Pearl River Delta nocturne’
Skilderij ‘Fiskersskippen by folle moanne’