Recht van stem

van Jean-Léon Gérôme*

De reden van zijn overplaatsing
was hem niet bekend gemaakt,
daarover had hij ook geen zeggenschap,
hij werd verplaatst, wist niet waarheen
en zette zelf geen stap.

Dwars lag hij op de natte bodem
van de roeiboot, diep geraakt
door ’t lot dat hem de zekerheid ontnam
dat elke dag was als voorheen,
maar morgen was zo ’t kwam.

Hij kon er nauwelijks toe komen
om te luisteren, laat staan
geraakt te worden door het snarenspel
als voorbereiding op alleen
zijn in zijn laatste tel.

Hij wist de naam niet van de vogel
die hem groette met de roep
dat hij als levend wezen had een stem,
toen drong het tot hem door om één
te zijn in klank met hem.

* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘De gevangene’