Geen reis is zonder risico
en dus bemande Odysseus zijn schip,
maar welke koers hij kiezen moest,
wees Circe met haar toverstaf.

De wereld heeft begin en eind,
zijn bovenwereld strandde op haar klip
die onder lag, een nieuw begin,
zij wees het met haar toverstaf.

Geen man bleef op twee benen staan,
zij werden varkens rond haar bronzen troon,
de spiegel was haar zonneschijf,
zij wees zijn zwaard de schede in.

De beker die haar hand hem reikt,
bevat de drank voor onderwerelds weg,
’t begon bij ’t wonderschone wijf,
zij wees geen einde van zijn reis.

* Schilderij ‘Circe biedt Odysseus de beker aan’
(1891 – 149 x 92 cm.)