Archive for the Keunst category

Hy wie in man fan merk en merke,
skôge ’t libbenspaad as skilder en akteur,
wie foar de oar in frjemd sinjeur,
mar seach himsels it leafst as sterke.

Bandyt, sa sterk wie oarmans sizzen
oer Salvator Rosa, revolúsjonêr,
sels fûn er him in fiere stjer
om ljocht en skaad op ’t sterkst te lizzen.

In filosoof, dat woed er wêze
op ’t portret, dus: ‘Swij, behalve as it wurd
wint boppe stilte út oan nut’,
sa stiet brún op it boerd te lêzen.

Sa hat er him ek portrettearre,
clair-obscur, ien each as stjer yn it hielal,
de tinne lippen opinoar,
in man dy’t swijend protestearre.

* Salvator Rosa (1615-1673)
wie in Napolitaanske keunstner,
dy’t allinnich wurke as er
‘de krêft fan de ekstase fielde’.

Dêr binne se, de hearen fan de macht,
de kening, biskop, generaal,
de lege koppen dy’t it witte,
kinne telle, mar net fierder as oant acht,
sy geane mei de swakken oan de haal,
net fierder as wa’t sy it wurk dwaan litte.

Dêr stiet er, ien, twa, trije, fjouwer… acht,
de seinehâlder foar it krús
mei heakken, fielt him dêrby thús
en hat folslein it meanen yn de macht.

Sjedêr, de hearen fan de BKR,
ferdielers fan subsydzjejild,
dy’t earme keunstners lije litte,
sprekke inkeld ’t fonnis út: ‘Hy is gjin stjer,
telt amper mei op ’t grutte keunstnersfjild,
gjin stipe foar syn wurk, dat moat er witte.’

Dêr stiet er mei de skerpe seine klear
om neffens ’t fonnis ta te slaan,
de honger alle kâns te jaan
oant listen ha gjin kleure doeken mear.

* Richard van der Spek (1946-…)
seach it skilderjen fan syn heit ôf.
Nei’t er ‘BKR-Syndroom’ by de BKR-kommisje
(Byldzjende Keunstners Regeling) ynlevere hie,
krige er gjin subsydzje mear.