december 28, 2016
fan ûnbekend*
Al wer kaam ’t op in striden oan,
in Syrysk leger tsjin de Joaden,
it hie de earste slach al slein
tsjin ’t folk, mei withoefolle moarden.
It kaam foar Judas derop oan,
soldaten slûpten út it leger…
wie dit foar Joaden dan de ein?
Noch net, al waard it folle dreger.
Achthûndert sprieken Judas oan,
ferstannich wie ’t om net te fjochtsjen,
mar Judas wie noch net ferslein…
de fijân soe net oer him rjochtsje.
Hy gie de striid manmoedich oan,
sloech earst syn slach, mar waard doe rekke,
sa kaam de kriichsheld oan de ein…
wa koe de Syriërs noch brekke?
* Yllustraasje ‘Judas yn de striid’
december 24, 2016
fan Gustave Doré*
Nikánor as heechhertich kommendant
fan ’t oaljefanteleger
dreamde oer in segeteken:
Judas mûs en hy de oaljefant,
sels God stie yn syn dream net heger.
Ek Judas dreamde, hy as kommandant
fan ’t joadsk soldateleger
seach de hegepryster bidden,
Jeremia joech as Gods gesant
in swurd as teken fan de sege.
Doe’t Judas al dy oaljefanten seach,
stiek hy de earms de hichte
yn en bidde om in wûnder,
krige sa de sege yn it each,
Nikánor rekke yn de lichte.
* Gustave Doré (1833-1883)
Yllustraasje ‘Judas foar it leger fan Nikánor’