Preker

fan Gustave Doré*

As Preker gean ik troch de tiid,
hoewol’t ik ’t leafst net preekje wol,
neam my mar timpellearaar,
want ik lear ek yn dy rol.

In soan fan David bin ik ek,
de kening fan Jeruzalem,
syn geast is oer my kommen,
dat ik sprek ek neffens him.

As soan bin ik gjin Salomo,
dy’t bea om wiisheid foar ’t belied
om oer syn folk te fieren,
soms kaam ’t wurd net ta de died.

Nei wiisheid socht ik libbenslang,
heech yn de loft en op ’e grûn,
op elke wiffe wize,
mar wat ha ik sa al fûn?

Yllustraasje ‘Preker’