Sint Piter en de skûtsjes

Ut it skûtsje-argyf 2008

Dêr’t yn Fryslân yn de midden
tusken greiden en de Ie
’t klokkelûd yn herten siedde
langstme nei wêr’t wetter wie,
dêr ha rûze reid en weagen
foar it skûtsje en de skou,
mei de kante toer foar eagen
sylden se nei ’t âlde Grou.

Dêr’t Sint Piter noch de eagen
glide lit oer doarp en mar,
fierder dêr’t De Tynje reaget
alle boatsjes út it far,
glydt de sleep fan skûtsjes neier
nei it fjild fan fûle striid,
touwen los en as in waaier
brûst it fierder wiid en siid.

Dêr’t de fjirtjin mei ambysje
fjochtsje om it earste plak
yn it brûs fan de tradysje,
folget Fryslân rak nei rak,
lykas dizze sneon Sint Piter
skôget ’t hillich striidfjild oer
mei de flagge as syn miter
en as stêf syn brede toer.