Griis needlot

Ut it skûtsje-argyf 2006

Al streekje wolken ’t wetter griis,
de skûtsjes brûzje der oerhinne,
kleurich, mei de hope op in priis
of skoot it needlot foar de sinne?

De liuw is roppich, rint hjoed hurd,
ferwachtet op it griis te winnen,
mar it swurk lûkt narjend oan de sturt,
it needlot lit it bist net rinne.

Sjoch hoe’t syn kop stekt foar it Fean,
bretaalwei sa’t dy rôvers kinne,
konkurrinten ha ’t der net op stean,
dus hat er oan it Fean in minne.

De liuw draaft troch, jout him net oer,
lit him op ’t striidtoaniel net kenne,
mar it grize needlot smakket soer,
wa’t roppich is, moat dêroan wenne.