Dûns foar de dea

fan ûnbekend*

It wiene terroristen,
sa woe de Turkske oerheid ha;
it folk fan Masedonië
gie it leafst nei  Bulgarije ta,
dus wie ’t gelyk oan bisten.

Dêroer tocht oars de pryster,
dy’t preke oer minskweardichheid
en frede winske foar de wrâld,
seagen frijheidsstriders oan as heit,
al sjongend as in klyster.

Wat hie de Turk te bieden?
Foar elk it knallen fan ’t gewear,
ek mem en berntsjes rekken dea…
wat de Turk beskôge as in ear,
wie folút genoside.

Foto ‘Frijheidsstriders yn Masedonië
dûnsje om in kampfjoer’