Ester liet de kening ’t moardplan witte,
wiisde Haman as betinker oan:
‘Hy hat it foar ús folk bedoarn!’
Se seach dat hy begûn te switten.

Ahasfearos skeat oerein, fol grime
skonke hy troch gong en blommetún,
seach Haman no as in skarlún,
wist hoe’t syn wet mei ’t moardplan rime.

Haman foel op knibbels foar foarstinne
Ester, eage fan ellinde grau,
de kening seach him by syn frou
en tocht hy woe har leafde winne.

Yntrigants gesicht waard doe bewuolle,
Ahasfearos’ útspraak wie net heal,
want Haman sels kaam op syn peal,
sa waard de foarst syn grime kuolle.

* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Ahasfearos en Haman by Ester oan it miel’
Skilderij ‘Haman smeket Ester om genede’

Mordekai  stie skreaun mei die en namme:
oanslach op ‘e foarst wie troch him keard,
nea waard er foar dy rêding eard,
dat Ahasfearos lei beskamme.

Haman soe dy dei mei ’t boadskip komme
fan dy Joad syn straf, heech op ‘e peal,
hy hearde kenings fraach mar heal:
‘Hoe kin de foarst syn tsjinner romme?’

Doe woe Haman ha, hy wie dy tsjinner,
kenings mantel wie him wol nei ’t sin,
syn hynder drafke ek net min…
’t wie Mordekai, it koe net minder.

Haman moast doe foar it hynder rinne,
kenings mantel wie foar Mordekai,
de Joadehater rôp dy dei:
‘Dit is de man om ear te winnen!’

* Bibelske keunst fan Azor masters
Yllustraasje ‘Haman liedt Mordekai troch de stêd’