De tinten zijn van zacht satijn
waarin de vrouwen zijn gehuld,
voor dag en dauw in tel;
terwijl de klokken luiden,
stroomt uit de kruik de ronde wijn
als ’t lieve leven, vroeg vervuld
voor ’t drietal broze bruiden
in ’t Javaanse schimmenspel.

De kleuren schreeuwen bont en rood,
de schrille oproep voor de strijd
om macht, alleen in tel,
hoewel een drietal mennen
naast nummer vier, de dolle dood
die aan ’t gevecht zijn leven wijdt
en zich beslist laat kennen
in Europa’s schimmenspel.

* Jan Toorop (1858-1928)
Schilderij ‘De drie bruiden’

* Arnold Böcklin (1827-1901)
schiep met zijn zinnebeeldige
doeken een bijzondere sfeer.
Schilderij ‘De oorlog’

De hoge stoel heeft zij als troon
te midden van haar paradijs
waar zij nog ronde vormen ziet,
in deze fase heel gewoon,
zij hoeft nog niet op reis.

Zij keert haar rug de moeder toe
die met verwelkte bloemen staat,
verwonderd over ’t steenverval,
als ma niet wetend wat en hoe
de reis nu verder gaat.

De toekomst staat al klaar als paal,
de drager van de sterke stroom
bij rechte rails voor snel op reis,
maar zij verstaat alleen de taal
van paradijs en droom.

* Jan Toorop (1858-1928)
ontwikkelde na zijn overgang
naar het rooms-katholicisme
een religieuze thematiek.