God Hermes tsjinne as heraut,
wie tagelyk har gids,
model om oan te fjurjen,
dus de brân deryn nei ’t stedsje Snits,
mei Hermes wie it wol fertroud.

’t Gie stadichoan op’ t friespunt ta
en ’t bloed waard tsjok en traach,
dat Hermes moast wol gidse:
‘Heineken foar droege kiel en kraach,
by Pampus binne jim dan sa.’

Sjedêr wat der noch oer is,
wis op jierren, mar net sa!

Syn bêste jierren hie de âlde hân,
guon bonken wiene sliten,
dêrtroch waard er wakker wurch;
de diagnoaze kaam ta stân,
dêrnei ek de sjirurch,
dy’t hong om troch te biten.

Hy tinkt dat it no oer is,
wol op jierren, mar no sa!