In stielen koker hâldt
him no oerein,
hy is wol âld,
mar net tenein.

Hy bûcht net mei de wyn,
mar bliuwt rjochtop,
de strammens bynt
fan foet oant top.

In houten koker wie
syn earst hâldfêst,
mei stielen trie
besloech it bêst.

Hy hold doe seil en fok
op ’t skip oerein
en mei wat lok
waard elk ferslein.

No, op syn âlde dei,
is hy noch mêst
en hâldt er fraai
de flagge fêst.