Fêstichheid

Al jierren is de kop derôf,
mar ’t stobbeguod lit him net kenne,
sjit de pylken wer de hichte yn,
it stekt by wylgen net sa nau,
se kinne oan feroarings wenne.

It stekt altyd de djipte yn
om stammen fêstichheid te bieden
en oerein te bliuwen yn de stoarm,
as pylken swypkje yn de wyn,
dan sil gjin stobbe dêrtroch bliede.

Dêr tusken stammen rikt de hei
noch heger as de wylgepylken,
tydlik mar foar ’t stjitten yn de grûn,
de klappen binne moarn foarby…
de fêste nijbou sil fier bylkje.

Mar stjit de stoarm de kap derôf,
dan sil gjin pylk dêr aardzje kinne.