Dynamyske leppel

Fan fierren is er kommen,
oanflein wêr’t leech wetter wie,
it favorite itensplak,
mar earst woe hy bekomme.

Syn snaffel, fier nei foaren,
woech der op ’e flecht flink yn,
kriich reizgjend amper syn gerak,
koe yn de loft net score.

Doe’t hy de kop wer tille
koe, rjocht op ’e poaten stie,
wie ’t wetter yn syn eagen flak
genôch foar fangst en wille.

’t Gie op en del en hinne
wer, de snaffel leppele
mar troch, it gie op syn gemak,
sa’t leppelbekken kinne.