september 20, 2016
 |
 |
 |
| De wrâld wie lyts, it tichte skerm fan mist stie oeral yn it rûn en ek de stilte hong fan berm nei berm, der kaam gjin inkeld lûd trochhinne, oars net as de stap, dy’t klonk as yn de watten lein, en yn dyselde tiid it bloed, de klop fan ’t hert, al like rap om troch te brekken nei de ein, dêr wêr’t it libben leven joech… en doe, ynienen briek it troch, it blêtsjen, heech en leech, en sjoch, de keppel, kringend nei it stek, sa bang as skiep foar ’t driigjend skerm, joech my wer oan wêr’t ik om socht en djip belutsen by ’t gefoel dat deadske stilte harren brocht, die ik de stap fan dyk nei berm, sa fierder nei it stek en by de keppel wie de driging oer, begûn de stilte op ‘e nij.
|
april 15, 2024
april 8, 2024
