Mem en soan

fan Jan Stobbaerts*
fan Xavier de Cock**

It is ûnwis wat barre sil
en dêrom sette se har skrep,
de grins oer moat noch wenne,
gjin ko hâldt him dan stil,
dat sil sy grif werkenne.

Mem helpt har om nei bûten ta
en docht dat earst op har manier
mei sêfte hân en wurden,
mar wol it net, dan sa:
in mep, as ’t moat in hurde.

En komt de loop der ienkear yn,
dan stoot it oer it sânich paad,
der is net mear in halte,
se binne dôf en blyn,
fier klinkt it hease balten.

Sjedêr de lytse boeresoan,
dy’t grutsk it foartou nommen hat
en drafket sa derhinne:
‘Wy komme der al oan,
sy sille it net winne!’

* Jan Stobbaerts (1839-1914)
Skilderij ‘Ut ’e stâl’

** Xavier de Cock (1818-1896)
Skilderij ‘De Meersstrjitte te Gent’