Kleine Pan, ben jij al god
met nauwelijks nog hoorns?
Vertelt die rode in je haar
van weiden en van wouden
die vallen onder jouw beheer
als jij je naar de toekomst fluit,
natuur om van te houden?

’t Antwoord ligt al op het gras:
zij houdt hetzelfde rood
vertellend op haar linker dij,
de schepping van jouw fluiten,
de vrouw voor Pan met hele hoorns,
de derde gloeiend als een vlam,
een godheid uit de kluiten.

* Schilderij ‘Luisterend naar mijn zoete fluiten’
(1911 – 57,8 x 102,2 cm.)