Zie de dochters van Danaus
in kleuren hopeloos gedragen
op hun werelds blanke huid
die afsteekt tegen grauwe rotsen
in het onderaards bestaan.

Met de vazen van bruin koper,
gedragen als de zeven hoofden,
afgesneden in de nacht
waarin de mannen moesten wekken
door hun zaad een jong bestaan.

Met als straf het doorgaand vullen
van hoofden die geen vocht verdragen,
dat doorlopend stroomt in ’t vat
om onder eeuwig uit te braken:
zie de kringloop van ’t bestaan.

* Schilderij ‘De Danaïden’
(1906 – 163,3 x 128 cm.)