juni 25, 2017
fan ûnbekend*
Op it eilân Martinique
lei it havenplak Saint Pierre
mei tritichtûzen minsken,
gjin stêd wie oan dat plak gelyk,
want Mont Pelée hold trou de wacht…
wat hiene sy dan noch te winskjen?
Himelfeart, dat wie de dei
dat de katedraal fol siet;
it wie op slach fan achten
doe’t bûten gie it der omwei,
want Mont Pelée joech klappend acht,
gjin minske hie dy slach ferwachte.
Wolken riisden himelheech,
gloeiend fan fertarrend fjoer
dat rûn oer plein, troch strjitten
en lei de tsjerkegongers leech
mei boppe har de lavafracht…
wa koe noch fan de himel witte?
Twa, teminsten yn Saint Pierre,
ien siet yn de deadesel,
beskerme troch de muorren;
yn ’t sirkus waard er letter stjer,
it libben sels joech dêr ferslach,
it hat it alderlangste duorre.
* Foto ‘Gloedwolk fan Mont Pelée’
juni 18, 2017
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Europa woe de wrâld ferkenne,
earst tichtby it eigen kontinint
en doe om alle kapen hinne
oant sels it gea fan kangeroes
en wie Europa ienkear wend,
dan rûn it út op winnen,
kriich it dêr syn twadde hûs.
Australië waard in koloanje
yn seis parten, soannen fan ien mem,
fier fuort, oer oseanen hinne,
bazinne fan de kangeroes;
mei har ferskuorrend lûde stim
liet sy de soannen stinne
foar har eigen lúkse hûs.
De soannen woene dat net langer,
praten ôf: ien steat op ’t kontinint,
’t moast sûnder harren mem bêst kinne,
de sprong wie as fan kangeroes;
Europa wie safier net wend,
moast sels har kostje winne,
kriich doe spul yn eigen hûs.
* Kaart fan Australië
** Symbolyk Australië