september 10, 2017
fan ûnbekend*
Panama, in stripe tusken oseanen,
lân fan in kanaal-konflikt,
dyn rom ûntstie troch it ferbinen,
do hast it flikt.
Spanje woe dy ivich oan Europa bine,
naam dyn ear en skatten wei,
mar rekke slim fertiisd yn wanen,
in ommeswaai…
… nei it machtsfertoan fan de Colombianen,
baas oer ’t strypke oerwâld-grûn,
dêr’t sy gjin trochbraak hawwe woene,
oan ’t âlde bûn.
Panama, do koest dy dêr net mei fersoene,
woest perfoarst in breed kanaal,
sochtst stipe by Amerikanen,
in nij ferhaal.
Do ferbûnst dyn takomst net mei it ferline,
bleaust net sitten achter gaas,
do lietst dy net troch frjemden poene,
waardst eigen baas.
* Reliëf ‘Panama’
september 3, 2017
fan ûnbekend*
Hy wie in man mei hert foar ’t hert,
it sike likegoed as ’t sûne,
want dêrfoar wie hy medikus,
dy’t yngie op in grut ferlet:
in apparaat mei min en plus.
De heit, ek dokter, stoar al ier,
syn byld hold Willem skerp foar eagen,
dus waard er letter medikus,
dy’t fierder seach as ier en spier:
hy sette troch foar fysikus.
Dy kombinaasje wie foar ’t hert
wol sûn: de snaargalvanometer
hat hertslach mei papier ferbûn…
it ECG fersint him net,
al mannich hertkwaal is sa fûn.
De dokterswrâld wie tige wiis
mei ’t apparaat dat mjit de hertslach,
dus joech Nobel syn eigen priis.
* Foto ‘Willem Einthoven en de snaargalvanometer’