januari 27, 2019
fan Ilja Repin*
Underweis fernaam er stekken
fan de longen, ek fan syn bestean,
hy wie net stean bleaun by syn frou,
mar altyd geastlik op ’en paad,
de djipgong seach er as de kearn
en dêrút wei koe ’t bêste brekke.
Graaf fan berte, mei de bêsten
wie hy yn it earstoan ûnderweis,
kriich trettjin berntsjes by de frou;
de pinne, as syn bêste maat,
liet him de wrâld sjen, elke reis
ferbûn him mei wa’t droech de lêsten.
Op it lân, dêr fûn er frede
by de boeren yn in dreech bestean,
asketysk stiek it by him nau,
wat lei no ienkear yn syn aard;
wa’t droech de lêsten, krige lean
nei wurkjen, ’t minskdom wie tefreden.
Underweis fernaam er stekken,
wat de ein waard fan in ryk bestean,
de frou koe him net mear berikke.
* Ilja Repin (1844-1930)
Skilderij ‘Leo Tolstoi’ (1828-1910)
januari 20, 2019
fan ûnbekend*
Mei eagen as ealstiennen,
wjukken as fan fjoer
begûn de fûgel oan syn flecht…
wa soe dy stuitsje kinne?
’t Gie op en del mei flammen
hiel de ierde oer,
it gûnze ritmysk op syn slach…
fjoerfûgel wie syn namme.
Hy sakke op ’e tûken,
stiel de gouden frucht
en taaste dêrmei oan ’t gesach
fan tsaren, fan wa’t jûken…
… de hannen om te fangen
fearren, frjemde klucht
fan Ivan, jongste tsarevitsj,
hy fong mei gleone wangen.
It gûnzet ritmysk troch Stravinsky**,
dy’t de fûgel fleane lit
harmoanysk, kleurich op ’e toanen
fan hoe’t it mei dy wjukken sit.
* Yllustraasje ‘Fjoerfûgel’
** Igor Stravinsky waard ynspirearre
troch it mearke fan de fjoerfûgel;
syn balletten waarden foar it earst
yn 1910 te Parys útfierd