juni 9, 2019
fan ûnbekend*
It giet mei ’t hynder foar de wein
de Earste Balkanoarloch yn,
ienfâldich, sûnder sier of toai,
rydt troch de bergen it konfoai.
Fuort mei it Ottomaanske ryk,
de sultan hat it yn de wyn
en moat rap út ’e Balkan wei,
dus drafkje nêst de hynders mei.
Gjin mega-ryk mear yn de buert,
it wâdet lytse lantsjes fyn,
fuort mei Mohammeds wurd en wei,
klim op ’e wein en fjochtsje mei.
De sultan wurdt op ’t lêst ferslein,
hy rekket foar syn swakkens blyn,
de lytsen ride yn de toai
de bergen oer, in feestkonfoai.
* Foto ‘Yn konfoai’
juni 2, 2019
fan ûnbekend*
Hingjend tusken wolk en ierde,
stadich fallend ûnder doek,
fernimt men de sensaasje
fan it sweven op termyk;
oan earn en falk gelyk
sil men de earmen spriede.
Albert Berry hat fernommen
wat him dreau de hichte yn:
it útsicht op prestaasje,
earste, oan gjinien gelyk,
tichtby it himelryk
en swevend ûnderkomme.
Fûgels kinne hingjen bliuwe
op termyk, dreaun troch de wyn;
de minske komt mei graasje
swevend op de ierde del…
de earste bliuwt yn tel,
lit him op eare driuwe.
* Foto ‘Albert Berry’