januari 27, 2024
fan James Ensor*
‘Sjedêr, de fuotten,’ ropt de advokaat,
‘de deade fuotten op it deade hout,
se bliede foar it folk dat lijt,
dus draai jim om en sprek no rjocht,
der is al faker oer in útspraak striden,
sko it fonnis langer net fansiden!’
‘Stop efkes,’ sprekt de heechste magistraat,
‘in hastich oardiel sprekke wy net út,
op ’t slachfjild is it nea swart-wyt,
it is foar ús ek in gefjocht,
wy slaan as rjochters acht op tal fan siden,
sprekke no noch net fan genoside!’
‘Gjin sprake fan,’ sa ropt de advokaat,
‘want jierren útstel is gjin goed beslút,
sjedêr wat foar jim eagen leit,
in wis bewiis dat derta docht,
lit net noch mannich bern de hel yn glide
foardat sprake is fan genoside.’
As rjochters swije, lit de wrâld paraat
stean foar wa’t, noch op fuotten, ropt en rout,
want swart feroaret net yn wyt
troch bloed dat fuortstreamt, it gefjocht
om rjocht giet fierder, is fan alle tiden,
sprek dan hjoed planút fan genoside.
* James Ensor (1860-1949)
Skilderij ‘De goede rjochters’
januari 24, 2024
fan Józef Brandt*
Zaporizja, stêd dy’t derta docht,
fort fan de Kozakken,
frije keardels yn it flakke gea
fan steppen oer de kimen hinne,
jagers, fiskers yn de Dnepr,
frijfochten folk dat frijheid socht.
Striidber steane twa Kozakken klear
mei ’t gewear al laden,
frije keardels op ’e eigen grûn,
troch net in fijân te besetten,
lit it hynder fjouwerje,
gun oan de Rus gjin grûn en ear.
Zaporizja, stêd dy’t derta docht,
earje de Kozakken,
earder folk dat foar dyn frijheid focht,
har bloed streamt troch dyn ieren hinne,
jei de fijân oer de Wolga,
dan komt fansels dyn fisk foar ’t ljocht.
* Józef Brandt (1841-1915)
Skilderij ‘De Kozakken fan Zaporizja’