Archive for the Lyrysk Deiboek category

De zee, te vaak bezongen al,
laat zelf zijn stem nu horen:
‘Ik draag jouw held naar ’t ballingsoord,
richt niet alleen je blik naar voren.’

De lucht, hoe vaak als verf op doek,
spreekt dreigend in zijn drijven:
‘Ik word gejaagd door weer en wind,
in ’t ballingsoord zul jij eerst blijven.’

Het strand, in tel bij eb en vloed,
vertelt massief haar lijden:
‘Ik weet hoe jij je dikwijls voelt,
maar nog komt hij je niet bevrijden.’

Miranda tuurt al uren om
te vinden mast en zeilen,
maar zee en lucht en strand rondom
bezingen ’t leed van zware mijlen.

* Schilderij ‘Miranda’
(1875 – 76 x 1,05 cm.)

It folk dat libbe fan it gean
fan stêd nei doarp en doarp nei stêd,
it hat him deljûn op in plak apart
mei tûzenien ferhalen dêr’t
se hjoed wer mei troch ’t libben gean.

Ik seach him nêst de stoepe stean,
de caravan yn minne steat,
it like suver in ferhaal apart,
dat ik yn byld brocht, neat as bleat,
mar seach ik him dêr dan net stean?

Hy seach my wol en hold my oan,
oft ik soms fan de plysje wie;
no nee, myn koart ferhaal wie wat apart:
ik sei dat ik oan dichtsjen die,
doe seach er my begrutsjend oan.