Archive for the Keunst category

De stip stiet oan ’t begjin
fan ’t maitiidskleureflak,
dat kriget earst syn sin
as tûzen stean teplak.

De bôge yn de rein
biedt alle kleuren oan
foar ’t lânskip sûnder ein,
dat opkomt yn de moarn.

De moarntiid struit it ljocht
yn kleuren blau en wyt,
dy’t skimerje ek troch
wat ûnder leit en stiet.

De blêden jouwe stip
foar stip in heech gefoel,
it paad, klear foar in trip,
kin maklik sûnder doel.

Begjin of ein, gelyk
is ’t opgean yn ’t patroan
fan stippen, gjin ûntwyk
by ’t maitiidsmachtsfertoan.

* J. Thorn Prikker (1869-1932)
skildere earst yn de trant fan
it symbolisme en letter fan
it pointillisme.

Sjen kin men wat foar eagen is,
de feint dy’t, foar de helte bleat,
de frjemde frou it wang ta keart,
de werklikheid sa goed as wis.

It tinken bynt it ein mei ’t oar,
mar kriget op dit byld gjin grip,
it spot mei elke wittenskip
en set de geast op djipper spoar.

It skôgjen liedt nei dûbel sin,
de sfinks as in klassyk symboal,
matearje as de iene poal,
de geast de oare foar ’t gewin.

Sa wint de feint de knappe frou,
har geast fiert him by ljochtskyndei
oer ’t rôze fjild, de giele wei,
de aai komt lykwols fan de klau.

* Ferdinand Knopff (1858-1921),
dy’t ûnder ynfloed fan de mystyk kaam,
wie yn de skilderkeunst ien fan de
fertsjintwurdigers fan it symbolisme.