Archive for the Keunst category

Yn it lege gea fan de rivieren
lei de stêd dy’t heech fan bou en mêst
yn bloei stie fan de keapmansgeast;
de skippen leine oan de kaden fêst
om mear as inkeld dak en loft te sieren.

Nei in julydei fan hjitte oeren
drige boppe toer en mêst in bui
mei tongerkoppen yn de geast
fan klappen foar de lju dy’t altyd lui
as skippen sûnder wyn de Maas befoeren.

Flitsend skeat it fjoer troch grauwe wolken,
wylst de twirren swypken ’t wetter op;
gjin noed, want hearske net de geast
fan skoaten oan en ’t brûsskom foar de kop
yn stoere koppen dy’t it skip befolken?

* Albert Cuyp (1620-1691)
wenne syn hiele libben yn Dordrecht.
Syn keunst sprekt fan leafde foar syn stêd,
dêr’t er sels de swiete fruchten fan plôke.
Skilderijen:
‘Gesicht op Dordrecht’
‘De Maas by Dordrecht by stoarmwaar’

Se sizze, Ket is yn syn bylden saai,
hat dingen op ‘e doeken set
dy’t sprekke fan it sljochtweihinne,
wat seit de minske no in aai
en krekte broadsjes hoecht er net.

Ik wit, myn skilderaard is net spontaan,
mar djipte stribje ik wol nei,
in rêst as ’t libben ûnder wetter,
it sweven yn de oseaan
met krekte broadsjes en in aai.

Se sizze, mar der is gjin sizzen fan
as ’t byld sprekt fan de djippe wei
fan al dy sljochtweihinne dingen,
bysûnder libben wurdt it dan
mei krekte broadsjes en in aai.

* Dick Ket (1902-1940)
hie earst in brede skilderstyl.
Sirka 1930 gie er oer op
it minusjeus werjaan fan
gewoane dingen.