november 5, 2016
fan Pieter de Hooch*
Se hie gjin sicht oer ’t gea, mar libbe tusken hout en stien, de bak, it sket, de muorren; blêden wiene net sa grien, in tûke gie hast dea. Se koe de stien net sjen Se libbe yn har wrâld * Pieter de Hooch (1629-1684) |
november 5, 2016
fan Antoine Wiertz*
De skilder lei ’t palet skean del en stiek de kwasten yn it gat, sei doe tsjin Paula, syn model, hâld efkes lins en rin mar wat. Se kaam oerein en loek it kleed, Se rûn om ezel en palet, Dêr stie se mei har, each yn gat, De skilder pakte ’t ark wer op, * Antoine Wiertz (1806-1865) |