Archive for the Jereims category

Ze had zichzelf, ze had de stad,
ze had de bergen wel gezien,
het brein waarmee ze nu nog mat,
ging verder dan het cijfer tien.

Zij had een evolutiedroom,
beginnend met wat was haar voor,
de aap, maar niet meer in de boom,
want haar ontwikkeling wil door.

Het prototype is de aap,
al gaat het ook met diep gezucht,
want in zijn rug krijgt hij een jaap,
daarop ’t mobiel, dan in de lucht.

Geen aappartij die haar belaagt,
zij oogt antiek en kijkt van hoog
op ieder neer; indien het slaagt,
heeft zij haar eigen vlucht op ’t oog.

Een transformatie naar modern:
een robot of misschien een kloon,
mobielgestuurd tot in de kern,
de aap is dan maar doodgewoon.

* Schilderij ‘The marchioness and the flying monkeys’ 

Het leven is een spel
waarvoor de mensheid gaat
als koning en als koningin,
nog jong, bedenk dat wel,
want beide hebben zin.

Het gaat eerst tijdloos door
tot stuifzand komt in ’t spel
en ’t eikenblad bedekt de plek
van zin in, maar waarvoor?
De stukken staan voor gek.

Het leven laat geen keus
en gaat voor het gewicht
dat dieper drukt in ’t rulle zand,
bezwaarlijk, serieus,
al niet meer hand in hand.

Wie zorgt voor evenwicht
wanneer de tijd al dringt,
de oude koning staat schaakmat,
geen lijf en geen gezicht,
maar toch… je moet wel wat.

Schilderij ‘The peace keeper’