Archive for the Jereims category

Het chemisch vuur vreet in het vlees
van wie niet weg is, wordt gehoord:
een vreselijke kreet van vrees
tot slijm de zwakke hulproep smoort.

Zo wordt de bloedlijn gepasseerd
door ’t heilig vuur van een raket;
geen lijder die de chaos keert,
hij is door ’t chemisch vuur besmet.

De leiders wachten op ’t effect,
verwachtend dat het over gaat,
aanschouwend hoe ver ’t vuur al strekt,
nog verder dan de heetste graad.

De dood waart in de chaos rond,
op elke hak een scherpe zeis,
de weg terug verliest de grond,
Apocalyps vervolgt zijn reis.

Schilderij ‘The flames of the Apocalypse’

’t Mocht geen verbanning heten,
daarvoor was haar stap te vrij
toen zij de poort passeerde
van het is voorgoed voorbij,
zij wist het, zou het liefst vergeten.

Geen leven zonder wegen
verder dan de horizon,
die niemands stappen keerde;
lang scheen op haar pad de zon,
zij wist het, wolken brengen regen.

’t Mocht diep verlangen heten
dat haar voerde naar de top,
de poort die zij begeerde
door te gaan, maar ’t ging niet op,
zij wist, haar reis was niet te meten.

* Schilderij ‘Nostalgia’