Archive for the Jereims category

Millennia is zij eraan gewend:
het stralend branden van de zon,
het kille stralen van de nacht,
het razend schuren van de wind…
gezandstraald werden huid en vacht
en bovendien zag zij Napoleon.

Bij duizend is zij van de tel geraakt,
voorbij kwam menig karavaan
van ezel, schaap, mens op kameel,
maar tellen was toch niet haar taak,
vermaken werd haar nooit te veel,
de Franse keizer sprak zij lachend aan.

Maar medelijden heeft zij nooit gekend:
millennia en zestig jaar,
in leeftijd toch een groot verschil?
Gezandstraald zij, maar zie die vent
loopt blind totdat de wind valt stil,
geef haar dan maar een keizerlijk gebaar.

* Ludwig Hans Fischer (1848-1915)
Schilderij ‘Bedoeïenen in een zandstorm’

**Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Bonaparte voor de sfinx’

detail

De muren rijzen nog wel op,
maar op de achtergrond;
zij daalden haastig van de top,
want buiten adem is gezond.

Bekomen van de vlugge tred,
zijn zij weer onderdak
voordat de zon ’t gezicht bezet…
de huid is uitermate zwak.

Het uitzicht streelt het open oog
voor wat blijft anders dicht,
de blik gaat uit naar ver en hoog
en weer terug omdat hij zwicht.

Want op de loopbrug staan de twee
met ogen eerst gericht
op muren, draaiend naar de zee,
en daarna naar het groepsgezicht.

Ontmand en zwart, maar toch met macht,
de sterkte van een muur
in samenwerking met de wacht…
een wenk, voorbij is nu het uur.

* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘De harem in de kiosk’