november 18, 2017
fan Caravaggio*
It kaam my daliks wer yn ’t sin
doe’t Jezus ’t oer in rjochter hie
dy’t like ryk wie as iksels
doe’t ik de tol noch garre,
ús oansjen wie ek like min.
De rjochter joech om mins noch God,
alhiel net om in widdofrou,
mar om’t se hieltyd by him kaam,
wat hy beseach as narjen,
ferdjippe hy him yn har lot.
Ik skamje my noch om myn dwaan,
ha nea gehoar oan widdo’s jûn,
mar Jezus tsjutte net op my:
‘God sil de wurden garje
fan jim en daliks ’t goede jaan.’
* Caravaggio (1571-1610)
Skilderij ‘De ropping fan Mattéus’
november 11, 2017
fan Gebhart Fugel*
Samaritaan, dan noch melaatsk,
dat elkenien seach op my del,
de njoggen sike Joaden ek,
dêr’t ik de iensumens mei dielde,
want de minsken waarden kjel
fan ús gesicht, wat pynlik fielde.
Mar hy dy’t better makke, seach
ús oan, hy harke nei de rop
om mei te lijen yn ús noed;
ik wie ferheard, hy sei: ‘Gean hinne,
nei de pryster ta.’ It fielde goed,
wy waarden better ûnder ’t rinnen.
Myn njoggen maten draafden fuort,
ik tocht: de pryster earst of him
betankje foar myn skjinne hûd…
ik ha de kar foar ’t lêste makke
en fernaam oan eachopslach en stim,
’k gie net mear troch it gea as swakke.
* Gebhart Fugel (1863-1939)
Yllustraasje ‘De tsien melaatske manlju’