juli 4, 2018
fan Alexander Andreyevich Ivanov*
Noch altyd wol it my net oan
dat ’k Jezus sjoen ha by it grêf,
nee, net deryn, doe wie er stoarn,
ynienen stie hy libben foar my.
Ik hie de oaren al ferteld:
‘De rûne stien is der foarwei!’
Se stiene allegear fersteld,
der wiene twa dy’t mei my giene.
Sy rûnen hastich foar my út
en rekken út myn eachweid wei,
’k wie net by steat ta in beslút
en stie deun by it grêf te skriemen.
Ik miende dat ’k wat ljochtsjen seach
en bûgde my nei ’t grêf foaroer,
ik kriich twa ingels yn it each,
dy’t fregen wêrom’t ik sa skriemde.
Myn antwurd wit ik no net mear,
it skriemen wie ynienen oer
doe’t ik wis wist: dêr stiet de Hear;
hy sei: ‘Maria’ en ik: ‘Master.’
* Alexander Andreyevich Ivanov (1806-1858)
Skilderij ‘Kristus ferskining oan Maria fan Magdala’
juni 30, 2018
fan Peter Paul Rubens*
My sit de skrik noch yn de skonken
nei de ûnderfining by it grêf
fan wa’t se oan it krús slein ha,
’t is wrachtich wier,
gjinien fan ús wie dronken.
As wachter moatst wol wekker bliuwe,
want it risiko wie libbensgrut
dat kunde ’t lyk weinimme soe,
dus wy yn ’t spier…
net sliepe, ek net priuwe.
Sa’t ik al sei, wat bin ik skrokken
fan it ljocht en ’t skodzjen fan de grûn,
ien fan myn maten lei foar dea,
’t is wrachtich wier,
ien flokte ûnder ’t skokken.
Mar net mear by de hege hearen:
elk soe lige foar in grou stik jild
dat kunde ’t lyk weinommen hie,
’t gie my te fier,
mar koe ’k de leagen keare?
* Peter Paul Rubens (1577-1640)
Skilderij ‘De ferrizenis fan Kristus’