oktober 6, 2018
fan Rembrandt*
Hoe soe it tafal wêze
dat ik in kenner moete ha
op reis nei Etiopië
nei’t ik yn Sion bidden hie…
’k wie yn Jesaja oan it lêzen.
It soe wol oan my lizze
as ien dy’t eins gjin man mear is,
in baan as skatbewarder hat,
jout oan de keninginne rie,
dat ’k tocht: soe hy my wol wat sizze?
Ynienen seach ’k him rinnen,
gjin tafal yn dat deadske gea
dat hy dêr as de kenner wie
dy’t antwurd op myn fragen hie,
want hoe soe ik Jesaja kenne?
Jesaja joech my hope,
want Jezus wie dat stille laam
dat alle minsken rêden hat,
omdat it nei de slachtbank gie…
ik liet my troch Filippus dope.
* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘De doop fan de eunuch’
oktober 3, 2018
fan ûnbekend*
In wûnder dat ik der noch bin
en net foar dea hjir lis,
’t is wier, ik ha de Geast útdage
mei ’t fertsjinne jild mei swarte keunst,
it gie my inkeld om gewin.
’k Wie rûnom yn de stêd bekend
om keunstkes, troch Gods krêft
sa sei it folk, út alle lagen
kamen sy mei fragen om myn geunst…
Gods krêft, jawis, ’k wie net oars wend.
Doe kaam Filippus yn de stêd
mei wûnders troch Gods Geast,
wat oars wie as wat ik útheve;
daliks frege ik him om de doop,
want hy liet witte: ‘Jezus rêdt!’
Filippus’ maten kamen mei
de jefte fan de Geast…
’t gie mis, se ha mei my ôfweve,
want mei jild hie ik noch alle hoop
dat ’k keapje koe wat my wol lei.
Mar nee, ik gie mei ’t jild te fier,
myn keunstkes ha neat fan de Geast.
* Yllustraasje ‘Simon biedt de apostels jild oan’