december 1, 2018
fan Jacob Jordaens*
Yn Lystra bin ik pryster
yn de timpel fan god Zeus,
dy’t alle dagen offers kriget,
dat hy it folk syn goedens skinkt
en foar de stêd gjin ûnheil driget.
Mar hjoed bin ’k wizer wurden,
net om ôf te jaan fan Zeus,
ik soe net doare, ’t wiene Joaden,
dy’t wizer binne as men tinkt,
earst seach ik harren oan foar goaden.
In lamme koe wer rinne,
neffens ’t folk troch ’t hege wurd
fan goaden, har wie neat tefolle;
in offer, krige ik as wink,
dat ik derhinne mei twa bollen.
Fergees, it wiene Joaden
mei in boadskip fan har god,
dy’t goeddocht foar de hiele ierde,
om’t hy foar elk de fruchten skinkt,
mar wat hat Zeus dan noch te bieden?
* Jacob Jordaens (1593-1678)
Skilderij ‘Paulus en Barnabas yn Lystra’
november 28, 2018
fan ûnbekend*
As Paulus der net wie,
dan hold ik it net fol
op reis oer see en lân,
hy hat mei wurd en die
de grutste rol.
’t Is net it krekte wurd,
gjin rol, mar sa’t er is,
bringt hy in wier berjocht;
al jeie se ús fuort,
wy binne wis…
… dat Jezus is de Hear;
dit boadskip foar de wrâld
giet troch nei ’t fiere lân,
dêr komme minsken gear
fan jong oant âld.
Guon Joaden yn de stêd
Ikonium ha net
wat oan ús boadskip hân:
net Jezus dy’t ús rêdt,
mar harren wet.
Sy drigen mei geweld,
dat ik woe dêr wol wei,
hie einliks skjin myn nocht,
mar Paulus is in held,
dochs gie er mei.
Yllustraasje ‘Nei en yn Ikonium’