juli 31, 2019
fan Rembrandt*
Jezus Kristus hâld ik jimme foar
as foarbyld, hoe’t syn libben wie
foardat Er oan it krús ferstoar.
Kristus libbe Gods bedoeling foar
yn hiel syn dwaan en litten,
mar rûn net om as wie Hy God,
woe neat fan ’t eigen godsbyld witte,
wie de tsjinstfeint fan in oar,
gelyk oan ’t minskdom hjir op ierde.
Hy folbrocht reewillich ’t lot
dat Him as opdracht meijûn wie,
sels oant de krúsdea ta.
Dêrom liet God Him heger sitte
as bewenners fan it himelryk,
dêr’t Kristus’ namme ek heech klinkt,
sadat de knibbels foar Him bûge,
ek foar God de Heit in eareblyk.
* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Himelfeart fan Kristus’
juli 30, 2019
fan ûnbekend*
No’t ik opnij wer finzen sit,
lykas by jimme yn Filippy,
doe’t de ierde skodde en wy
dêrtroch yn frijheid libje mochten,
bin ’k ta dit skriuwen kommen, wit
dat ik God tankber bin,
mei blydskip foar jim bidt;
omdat jim Gods genede sochten,
fûnen jim yn ’t libben nije sin.
No’t dit my wer oerkommen is,
lykas de selstraf yn Filippy,
doe’t wy kamen troch it skodzjen frij,
is ’t blide boadskip fierder rekke;
wa’t leaut, sprekt Jezus’ wurden wis,
neat hâldt him dêrfan ôf,
sa wurdt de finzenis
in foardiel om fan wâl te stekken,
ek al rekket men dan yn it nau.
No’t ik net by jim komme kin,
wit ik dat jimme foar my bidde
om ferlossing, ’t libben of de dea…
wat sil ik op dit stuit ferkieze?
It stjerren is wol winst, dan bin
ik tichtby Kristus, mar
it libben hat ek sin,
want dan kin ik de wei noch wize…
foar mysels is dit in drege kar.
* Yllustraasje ‘Mamertynske finzenis yn Rome’