Posted by admin

Dêr leit it boadskip op ‘e flier
foar boeren yn har skier bestean:
de revolúsje jout it lân en brea
om lichter troch de tiid te gean
mei ljochte geast en rjochte lea,
it keallet mei de tsaar te swier.

Dêr stean ik dan, de earmen bûn,
jim boeren setten my foar peal,
de lea allinne, want myn geast bliuwt sûn,
mar dy fan jim bestiet mar heal.

It boadskip ljochtet yn de sel
foar revolúsjonêr yn noed
dy’t sljochte boeren yn betizing brocht,
mar wa’t betrout op Kristus’ bloed
en bychtet wat er fûl befocht,
sjocht net it ljochtsjen fan de hel.

Dêr sit ik dan, de earmen del,
do pope, lit it krús mei rêst,
myn lea dy falle, mar de geast bliuwt fel,
ik hâld oan myn prinsipes fêst.

* Ilja Repin (1844-1930) wie ien fan
de belangrykste Russyske skilders
út it twadde part fan de njoggentjinde ieu.
Hy wurdt wol de Rembrandt fan Ruslân
neamd.
Repin sympatisearre mei de yntellektuelen
dy’t nei it plattelân teagen om de boeren
har revolúsjonêr boadskip te bringen.
Hy skildere ûnder oare:
‘Arrestaasje fan in propagandist’ en
‘Wegering fan de bycht’.

Dêr sitsto dan, myn soan,
de tomme oan it kin,
de guozzefear derûnder,
’t papier kinsto net sûnder,
sykjend nei de krekte sin
foar juster dat ferstoar
en foar it lok fan moarn.

Dyn mem is der net mear
dy’t dy as jonkje droech,
no binne wy tegearre,
dyn lok sil ’t net bestjerre,
want de takomst jout it foech
te libjen mei de oar
as inkt en guozzefear.

No jonge, skriuw de sin
fan doe oer no nei moarn,
sa komsto út it tsjuster
fan ’t deadebyld fan juster
as ljochte dêr myn soan,
in dûbel takomstspoar
om’t ik dyn heit noch bin.

* Rembrandt van Rijn (1606-1669),
ien fan de grutste Nederlânske skilders,
skildere syn fjirtjinjierrige soan yn
clair-obcur.
Syn mem stoar al foar’t er ien jier wie.