september 5, 2018
fan ûnbekend*
De mienskip is it fêste plak
dêr’t ik sûnt koart by hear,
dat wurd seit al genôch:
wy binne ien en mien,
want elkenien krijt syn gerak,
wat ynkomt, is foar allegear.
Hjir neame se my Barnabas,
(hoewol’t ik Joazef hjit)
omdat ik moed ynsprek,
mar wat ha ik no dien?
Net oars as jild stoart yn de kas,
faak komt it oare noch, wa wit…
Ik kom fan Cyprus, myn besit
wie dêr in stikje grûn,
mar dat is net genôch,
want sân is mear as ien,
in mienskip wit hoe’t dat krekt sit,
dus ha ’k it goede plak hjir fûn.
* Ikoan ‘Barnabas’
september 4, 2018
van Frits von Uhde*
De kat is weggedoken
voor de vreemde, lichte stap,
die hem het brokje kost
dat hij bij elke maaltijd krijgt…
het spek heeft hij geroken.
De vrouw kwam aangelopen
met een schaal, gevuld met snert,
voor hen voedzame kost;
terwijl de kring bij voorbaat zwijgt,
zijn alle ogen open.
De stilte laat zich horen
nu zijn voetstap plotsklaps zwijgt;
de vraag wordt uitgesteld,
terwijl toch ieder antwoord krijgt:
de gast wil bij hen horen.
De gastman stamelt: ‘Heden
zijt Gij welkom, hoge Heer,
wij zijn erop gesteld
dat Gij hier komt, nu ieder zwijgt,
wordt voor de snert gebeden.’
* Fritz von Uhde (1848-1911)
Schilderij ‘Gebed voor de maaltijd’