januari 2, 2018
van Lourens Alma-Tadema*
van onbekend**
Hij leeft nog, heeft de Jood verslagen,
die niet buigen wou voor ’t godenbeeld
en opstond tegen ’t keizerlijk gezag,
geen dag zal voor de stad meer dagen.
Geen steen is in de muur gebleven,
van zijn tempel maakt geen Jood gewag,
omdat hij als een offer is gekeeld…
wie overwon, is blijven leven.
Daar schrijdt hij statig langs de treden;
nu de priester ’t offer heeft gebracht,
verwacht het volk zijn overwinningstocht,
geen denken aan dat is geleden.
Want kijk, daar gaan de tempelschatten,
blinkend goud, dus leed is ver gezocht,
vandaag wordt aan het winstvertoon gedacht,
het goud is zonder rode spatten.
Hij leeft niet meer, maar sla de ogen
naar de boog, ver na zijn dood in beeld
gebracht, verbeeld wordt nogmaals zijn triomf
om hem als halfgod te verhogen.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘De triomf van Titus’
** Triomfboog voor Titus
januari 1, 2018
It wie op âldjiersdei,
doe’t noch gjin knallen klonken
op it keatsfjild by de tsjerke
mei de lytse wizer foar de tsien,
de grutte wie noch yn de draai
nei ’t hiele oere.
Hy gie hjoed wer op wei,
al kreaken him de bonken,
om de lêste dei te fieren,
want yn ’t hiele jier wie der mar ien
dy’t him sa klear de wierheid sei:
de lêste oere.
De wierheid hat in rop
dy’t klinkt as tolve slaggen
op it keatsfjild en yn tsjerke,
want dêr komme minsken fan de dei,
yn ’t nije jier slaan sy ek op
foar wer in oere.