oktober 25, 2017
fan ûnbekend*
Al jierren ha ik learaar west
om Mozes’ wet te ûnderwizen,
dêrom wit ik hoe’t it sit
en ek dat men de sûnder mijt,
dy Jezus lykwols leart dy rest,
sa’t ik se neam,
ik kin der wol fan grize.
Hy kaam mei in ferhaaltsje oan
om ús op syn gelyk te wizen,
fan in hoeder mei syn skiep,
fan hûndert rekke hy ien kwyt,
dy sette neffens him de toan,
sa’t ik it neam,
hy hat dy iene prize.
Gjin tinken oan dat ik it bin,
dy hoeder om mar ien te sykjen,
boppedat is ’t in berop
dat elkenien it leafste mijt,
dy Jezus praat himsels dus tsjin,
sa’t ik it sjoch,
bliuwt hy as learaar stykjen.
Yllustraasje ‘De goede hoeder’
oktober 24, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Geboren werd zij in Athene,
stad van kennis en cultuur,
waar goden over ’t mensdom heersten,
van hen kreeg zij een geest van vuur.
Germanicus verwekte negen
kinderen, haar nageslacht
zou vaderloos haar lot betreuren,
als offer aan Romeinse macht.
Eerst ging zij met hem mee naar ’t noorden,
waar hij met Germanen streed
en zij met moed de vluchters keerde,
waardoor het leger ’t noodlot meed.
Toen volgde zij hem naar het zuiden,
zwanger van haar laatste kind,
waar zij zijn gifdood diep betreurde…
en ging door ’t keizerlijke lint.
Zijn as kon haar niet langer troosten
op het eiland, zonder brood
te eten zou haar vuur vlug doven,
haar noodlot was de hongerdood.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Agrippina bezoekt de as van Germanicus’