oktober 31, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Pompeji kan weer dronken worden,
want de oogst was als voorheen,
met ranken naar de grond gebogen,
zwaar van trossen, maar dat niet alleen:
geen druif die voor de pluk verdorde.
De wijnkoopman staat diep gebogen,
vol van wat de oogst hem bracht
en schenkend in de open oren,
na de dronk wordt het gehoor geacht
gevuld te zijn en niet bedrogen.
Dan barst het feest van Bacchus open,
vurig met de vlam voorop,
de muzikanten in processie,
blazend met een opgezette krop,
waardoor de wijn al gauw zal lopen.
Pompeji kan weer dronken worden,
want nog voller is het feest
met schorre kelen, bolle ogen,
alles in de trant van Bacchus’ geest…
van de processie naar een horde.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘De wijnwinkel’
Schilderij ‘Het wijnfeest’
oktober 30, 2017
It minskdom is oan regels bûn,
lit oars syn ego jilde,
dus kanalisearje ’t farrensfolk
fan moarns betiid oant yn de jûn,
it binne buorden dy’t drok drille.
Se steane heech en ha in foarm
dy’t oars is as foar tsjillen,
mei in teken spylje se foar tolk;
de skipper hat in eigen noarm,
syn eachopslach glydt oer de fjilden.
De frije fûgels sykje om
de romte sûnder regel
by ’t lemieren of in jûntiidswolk,
kanalisearje is mar stom,
de mar is hjoed foar har de spegel.
