juni 4, 2017
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Scortt koe oer syn earste reis fertelle,
nei de twadde bleau it stil
fanwege ’t iisgrêf op Antarktika.
Robert Scott hie jong ’t kadetskip helle,
trettjin wie er, sterk fan wil
en mei it eachweid oer Antarktika.
Hy waard lieder fan de ekspedysje,
’t gie foaral om wittenskip,
mar Scott woe ek graach nei de Súdpoal ta.
Skys en hûnen koene alles hysje,
dat it skip waard gau in stip,
dochs woe de poal noch gjin ûntdekkers ha.
Nei twa winters foer ’t skip wer oer weagen
nei it noarden mei ’t ferhaal
oer ’t kâlde witten… mar de Súdpoal nea…?
Op in twadde reis kaam dy foar eagen,
’t waard Scotts alderlêste haal:
in ivich swijen nei in wrede dea.
* Foto ‘Robert Falcon Scott’
** Stânbyld ‘Robert Falcon Scott’
juni 3, 2017
fan ûnbekend*
Net dat ik fuortrûn bin… by Chusas wei,
hy hat it hert op ’t goede plak,
yn ’t wurk is hy ek lang net min
as master oer Herodus’ jild,
mar wat er die en wat er sei,
wie my op ’t lêst net nei it sin:
’t kaptaal kriich mear as syn gerak.
Maria Magdala kaam dermei oan
nei’t sy troch him goed holpen wie,
fansels bedoel ik troch de Hear,
dy holp har fan kweageasten ôf,
har libben wie dêrtroch bedoarn,
sadwaande kaam foar my de kear:
‘Kom mei ús mei,’ sa joech se rie.
As trije froulju ha wy it no drok,
Susanna joech har der ek by,
it iten moat op tiid wol klear,
mar spyt fan ’t folgjen ha wy net,
syn boadskip bringt de minsken lok,
ek yn har libben komt in kear:
wa’t yn syn wurd leaut, fielt him frij.
* Yllustraasje ‘Froulju yn it libben fan Jezus’