mei 31, 2017
fan Dirk Bouts*
Net dat gjinien mear nei my wiist
op strjitte as publike frou,
net elkenien kin witte
dat myn triennen wiene foar de Hear,
dy’t ik de fuotten waske,
dêrnei salve, want ik hie berou
oer alles wat ik mar net litte
koe, wat Simon ek net noaske…
dy Fariseeër fûn ’t mar neat
dat soks… nee, ik bedoele fansels
’t fersoargjen en ek tútsjen fan de Hear
syn fuotten, op ’e kop ferkeard,
dat liet er dan ek lûdop witte,
ja, soks barde by him thús,
mar ik kaam ek thús, waard mysels
wer, want de Hear seach my wol sitten,
hold myn dwaan oan Simon foar
en ferjoech wat ik misdien hie,
wat net mear nei myn ferline wiist.
* Dirk Bouts (sirka 1410-1475)
Skilderij ‘Kristus yn it hûs fan Simon’
mei 30, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Samen hangen zij er tegenaan
en kunnen er niet overheen,
onwrikbaar is de balustrade,
dus blijven zij maar staan
en slaan slechts gade.
Samen kunnen zij de aanblik aan,
’t gefluister is als steen zo hard,
blijft hangen op de balustrade,
wil liever gaten slaan
om haar te schaden.
Haar blik is op het beeld gericht
en neemt haar eigen schoonheid op,
ook in verbeelding zijn gezicht.
Haar beeld van hem is blinkend licht
als van de zon, steeds hogerop…
de balustrade blijft uit zicht.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Gallo-Romeinse vrouwen’
Schilderij ‘Het diner’