april 30, 2017
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Victoria, de froulike fiktoarje,
keninginne fan it Britske ryk
oer alle parten fan de wrâld…
wa wie oan dizze frou gelyk,
koe ien har noch feroarje?
Sy waard net yn de keningswidze berne,
bleau allinnich, wie as iennichst bern
wol foarbestimd foar troan en kroan;
oan njoggen bern wie ’t wol te sjen,
sy liet har, iennichst bern, net kenne.
Har bern en bernsbern liet sy rûnom trouwe,
dat sy waard Europa’s beppe neamd
en keninginne fan de wrâld,
it Britske bloed hat oeral streamd
wêr’t hannen kamen út ’e mouwen.
Foarútgong wie it biedwurd yn har jierren,
ûnder stroom kaam ’t wurk yn elk fabryk,
fiktoarje fluite ek de trein,
mar wa’t doe earm wie, waard net ryk,
Victoria seach dat fan fierren.
Nei trijensechtich jier as keninginne
fan it Britske ryk en ek de wrâld,
liet sy matroazen nêst har rinne.
* Foto ‘Keninginne Victoria’
** Foto ‘Begraffenis fan keninginne Victoria’ (1901)
april 29, 2017
fan ûnbekend*
It lei fansels net foar de hân,
wol hearske op dy sabbat spanning
yn de synagoge;
it wie as by in fûle brân,
in protte folk kaam nei de preker.
Al jierren hie ’k in lamme hân,
gjin pine, mar ’t wie altyd spannend,
want ik soe net doge;
mei kunde hie ’k in goede bân…
mar nee, ik hie it net ferwachte.
Hy wonk my en dêr stie ik dan,
ferlamme troch safolle eagen,
ek fan Farizeeërs,
as diene dy ús yn de ban…
ik wist dat sy him djip ferachten.
Hy frege wat oer goed en kwea
op sabbat en syn eagen glieden
nei de Farizeeërs,
doe nei myn hân, wolnee, ’k hie nea
tocht dat dy better waard op sabbat.
* Tegel ‘Genêzing fan de man
mei de lamme hân’