maart 25, 2017
fan ûnbekend*
Ik ha it hjir yn Nazaret
noch nea sa frjemd belibbe,
want wa ken dy Jezus net?
Ik woe der mar mei sizze
dat er út Jesaja lêzen hat
oer dat de Geast al kommen is
foar earmen, ek foar blinen,
’t is ôfrûne sabbat bard,
teminsten sa lei hy dat út,
mar neffens my hat er it mis,
hoewol’t Jesaja libbe yn ’t ferline,
woe hysels dy Geast graach ha,
sei dat er net wurdearre waard…
no komt it… as profeet fan Nazaret,
dêr stjoerde hy it dus op ta;
sa kaam nei boppen ’t eigenwize aard,
as stie dy keardel boppe Mozes’wet,
it wie de synagogegongers oer,
se jagen him de hichte op,
ik wol ’t wol witte, ’t gie te fier,
mar oan de oare kant, se wiene poer
en woene ha, hy moast de lichte yn,
mar bjusterbaarlik en ’t is stjerrend wier,
it like as wie elk ynienen blyn,
hy… Jezus gie syn eigen wei.
* Ofbylding ‘Jezus yn de synagoge’
maart 24, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2005
Dêr leit it skûtsje ‘Swanneblom’,
it wite skip fan izer,
om hout te laden by ‘De Rat’;
de stikken komme net yn ’t rom,
de lûken kinne se wol hysje.
Fan Drylts oer Snits nei Earnewâld,
sa fart it hout op izer
lykas it neffens ’t âlde moat,
mar as it seil gjin twirke hâldt,
dan wurdt it tiid foar boom en beage.
Fan hout wurdt boud it nije skip
nei âlde ‘Aebelina’,
mei rûge stikken fan ‘De Rat’;
sa’n houten skûtsje eaget hip,
it seil wurdt mei de hannen hise.